Αντί προλόγου

Φανταζόμασταν λίγο διαφορετικό το πρώτο μας κάλεσμα σε κάποια δράση, όμως οι εξελίξεις τρέχουν και σίγουρα κανένας μας δεν μπορεί να μείνει απαθής μπροστά σε τέτοια γεγονότα. Εμείς οι ίδιοι περιμέναμε την ενασχόλησή μας με κάποιο εκπαιδευτικό ζήτημα αλλά την παρούσα χρονική στιγμή επιλέγουμε να καταπιαστούμε με το ζήτημα της φασιστικής έξαρσης το τελευταίο διάστημα τόσο σε πανελλαδικό, όσο και σε τοπικό επίπεδο.

Τον τελευταίο καιρό είναι έντονη η παρουσία και δράση φασιστικών ομάδων σε πολλά σημεία ανά τον ελλαδικό χώρο. Θρασύδειλες επιθέσεις σε κοινωνικούς- πολιτικούς χώρους, στέκια και καταλήψεις (στην Αθήνα, με μολότωφ στις καταλήψεις Λ.Καραγιάννη, Β.Αμαλίας και χειροβομβίδα στο στέκι μεταναστών, καθώς και στη Θεσσαλονίκη με τοποθέτηση αυτοσχέδιων βομβών στο στέκι Σφεντόνα και στον κοινωνικό χώρο Buena Ventura). Άνανδρες δολοφονικές επιθέσεις σε άτομα με κινηματική δράση (μέλος του ΕΕΚ Γ.Γιαννατσή), ενώ οι μετανάστες σαν ‘τελευταίος τροχός της αμάξης’ σε αυτήν την κοινωνία δέχονται το μεγαλύτερο κομμάτι αυτής της τραμπούκικης παρακρατικής νοοτροπίας (φασιστικό πογκρόμ σε καταστήματα μεταναστών στο Ν.Κόσμο κ.ά.). Σα να μην έφταναν όλα αυτά στα μεγάλα αστικά κέντρα, παρατηρούμε πως το αυγό του φιδιού εκολάπτεται πλέον και σε μικρότερες επαρχιακές πόλεις. Ήδη, στα Χανιά, γίναμε μάρτυρες τέτοιου είδους πρακτικών, μετά από συχνές επιθέσεις σε ντόπιους και ξένους εργάτες, αλλά και στην κατάληψη Rosa Nera κατά τη διάρκεια του Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ το φθινόπωρο. Αυτή η θρασύδειλή τους λογική ξεμπροστιάζεται συνεχώς, αφού στην πλειοψηφία τους τα χτυπήματα έγιναν τη στιγμή που το αγωνιζόμενο κομμάτι της κοινωνίας βρισκόταν σε κάποιο άλλο χώρο (πορείες, φεστιβάλ κλπ.).

Πού οφείλεται όμως αυτή η φασιστική έξαρση και σε τί αποσκοπούν οι παραπάνω επιθέσεις; Σίγουρα αυτό είναι ένα σύνθετο ερώτημα και η απάντησή του δεν είναι καθόλου εύκολη.

‘Όπου δε φτάνει η πένα του δημοσιογράφου, το γκλομπ του αστυνομικού, ΦΤΑΝΕΙ ΤΟ ΣΤΥΛΙΑΡΙ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΤΑ!’

Ανέκαθεν η εξουσία προσπαθούσε μέσα κι έξω από την αστική νομιμότητα να καταστείλει κάθε είδους κίνημα που απειλούσε την κυριαρχία της. Εκεί λοιπόν που τα ‘δημοκρατικά’ νομικά όριά της ύψωναν ένα τείχος το οποίο αν το υπερπηδούσε θα χάλαγε την όποια πλαστή εικόνα προσπαθούσε να προβάλλει, άρχισε να χρησιμοποιεί μια νέα μέθοδο, το παρακράτος! Γίναμε μάρτυρες στη δράση ‘αγανακτισμένων πολιτών’, υποκινούμενων από φασιστικές οργανώσεις. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα όλων, η εικονική ‘επιτροπή κατοίκων’ του Αγ.Παντελεήμονα, που στήθηκε από τη Χρυσή Αυγή με σκοπό να προωθήσει τις ρατσιστικές της ιδέες. Πολλές φορές έχουμε δει φασίστες, σε αγαστή συνεργασία με τις αστυνομικές αρχές. Στα Χανιά, σε πρόσφατη πορεία, εμφανίστηκε κάποιος ‘πολίτης’ ο οποίος πίσω από τις γραμμές των αστυνομικών, χαιρέτησε φασιστικά, αποσκοπώντας αποκλειστικά και μόνο στο να προκαλέσει το σώμα της πορείας. Κατά συνέπεια, αντιλαμβανόμαστε, ότι η ίδια η κοινωνική δομή, που στηρίζεται σε ποικίλες ανισότητες – κυρίως πολιτικές και οικονομικές και από τις οποίες πηγάζουν και άλλες, εμπεδώνει την άποψη ότι είναι φυσιολογική η ύπαρξη ‘ανώτερων’ και ‘κατώτερων’ ανθρώπων. Αυτή τροφοδοτεί και την προσπάθεια πολλών ‘ανθρώπων’ να χρησιμοποιήσουν αυτές τις ανισότητες, με την ψευδαίσθηση, την αυταπάτη για τους πολλούς και τη βεβαιότητα για τους λίγους, ότι θα αποβούν υπέρ τους. Ενθαρρύνει κυρίως την προσπάθεια για την ένταξη στον κόσμο των ‘ισχυρών’ με οποιαδήποτε μορφή και αν παρουσιάζεται.

Οφέιλουμε όλοι να συνειδητοποιήσουμε πως χτυπήματα φασιστοειδών στοιχέιων, εμπεριέχουν επιθετικότητα και οδηγούν στον αποκλεισμό των θυμάτων τους από την ουσιαστική συμμετοχή σε κοινωνικούς και πολιτικούς θεσμούς. Σε τέτοια φασιστοειδή στοιχεία, παρατηρείται ελλιπής και υποβαθμισμένη καλλιέργεια ελευθεριακής συνείδησης μέσα από διάφορους φορείς και θεσμούς παιδείας. Τα ΜΜΕ, πιο πολύ απ’ όλα, αναπαράγουν το ρατσισμό με πολλούς τρόπους: Διογκώνουν τεχνητά –σε βαθμό πανικού- την εγκληματικότητα των μεταναστών, με ξενοφοβικά αποτελέσματα. Με αυτόν τον ύπουλο τρόπο, στρέφουν την οργή της πλειοψηφίας εναντίον τους. Καλλιεργούν τον εθνικισμό, λαθροχειρώντας πάνω σε εθνικά προβλήματα με τέτοιο τρόπο, ώστε να αποπροσανατολίζουν από την ουσία τους και να καλλιεργούν το μίσος προς άλλα έθνη.

Αποτελέσματα φασιστικής νοοτροπίας μέσα στην κοινωνία, είναι η ένταση της οικονομικής εκμετάλλευσης των θυμάτων, καταδίκη τους στη συνεχή και βαθιά κοινωνική, οικονομική και ηθική ταπείνωση, καθώς επίσης και η βαθύτατη κρίση ενός πνεύματος ελευθεριακού, αφού καταπιέζονται και κυρίως ΑΦΑΙΡΟΥΝΤΑΙ τα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα, έχοντας ως ένα ακόμα αποτέλεσμα, τη διαμόρφωση μιας αυταρχικής πολιτικής συνείδησης, το ΦΑΣΙΣΜΟ στην καθημερινή ζωή, που δεν εξοντώνει μόνο την αξιοπρέπεια των θυμάτων, αλλά ταυτοχρόνως αποδεικνύει τον εξευτελισμό της ανθρώπινης υπόστασης των φασιστών. Ο φασισμός από μόνος του, αναπαράγει τη διαιώνιση του σκοταδισμού, της προκατάληψης και του φανατισμού.

Ο καθένας μας, είτε ατομικά, είτε μέσα από συλλογικές διαδικασίες, θα πρέπει μόνος του να αποκηρύξει κάθε έκφραση φασιστικής νοοτροπίας και πρακτικής. Οι καθημερινές αρνήσεις σε αυταρχικές ιδεολογίες που χρησιμοποιούν ‘κάποιοι’, αποτελούν ουσιαστικές αντιστάσεις στη μηχανή του συστήματος.

ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥΣ!

ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ

ΤΕΤΑΡΤΗ 2/12/09

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ: ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΩΡΑ:19:00

-Φοιτητικη Αυτονομη Κινηση-

Τεταρτη 2 Δεκεμβρίου 19:00

Συγκεντρωση:  Δικαστηρια

-Φοιτητικη Αυτονομη Κινηση-

Τέρμα πια στο βόλεμα της αδιαφορίας

Ζώντας τα καθημερινά προβλήματα στο ΤΕΙ και βλέποντας ότι όλα έχουν οδηγηθεί στην κομματικοποίηση των πάντων, κρίθηκε αναγκαία η πραγματοποίηση μιας συνέλευσης για τη συζήτηση των προβλημάτων, χωρίς κομματική γραμμή.

Μέσω της συζήτησης αυτής, αποφασίστηκε ομόφωνα, να δημιουργηθεί μια ομάδα που να προτείνει δράσεις για την επίλυση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε καθημερινά.

Αγανακτισμένοι από κόμματα μέσα στο φοιτητικό χώρο, παρατάξεις και κάθε είδους μικροπολιτικές που στόχο έχουν τον αποπροσανατολισμό μας και τη δημαγώγησή μας σε μια ιεραρχική νοοτροπία, αρνούμαστε κάθε συνδιαλλαγή μαζί τους έχοντας ανατρεπτικές προθέσεις. Επιδιώκουμε την ελεύθερη έκφραση και αυτοδιαχείριση των αναγκών μας. Αντιστεκόμαστε με τον πιο εφικτό τρόπο : με δράσεις οι οποίες δε θα έχουν σχέση μονάχα με το χώρο του ΤΕΙ αλλά και με ολόκληρη την κοινωνία. Οι δράσεις θα διαμορφώνονται και θα ορίζονται μέσα από μια αντιιεραρχική διαδικασία παίρνοντας συλλογικές αποφάσεις με την ισότιμη συμμετοχή του καθενός.

Δε θέλουμε να καταντήσουμε παράταξη στο χώρο του ΤΕΙ. Δε μας αφορούν οι ψήφοι –ούτε οι εκλογές. Δεν μπαίνουμε σε καμία λογική αντιπροσώπευσης , ούτε επιζητούμε την άσκηση εξουσίας πάνω στους φοιτητές. Δεν υιοθετούμε τη «φιλοσοφία» με τα πολύχρωμα τραπεζάκια που απλώνονται στην είσοδο με πρόσχημα την εύκολη και γρήγορη εγγραφή των φοιτητών, αφού αυτό οδηγεί μονάχα σε κομματικές σκοπιμότητες με αντάλλαγμα καλύτερες σημειώσεις μαθημάτων, άφθονο αλκοόλ στα πάρτυ των κομμάτων και βόλεμα στην αδιαφορία. Η συγκεκριμένη νοοτροπία δε σημαίνει κάτι παραπάνω από την πρόκληση του αισθήματος της ανικανότητας για αυτοδιαχείριση και αυτοοργάνωση της ζωής μας.

Οι παρατάξεις στο ΤΕΙ μας έχουν κάνει αδιάφορους για εμάς και τους γύρω μας. Έτσι, κάθε γενική συνέλευση που γίνεται, είναι υπόθεση ρουτίνας που ξέρουμε πως θα τελειώσει… θέατρο παραλόγου σε ένα σχεδόν άδειο αμφιθέατρο.

Δε βλέπουμε τη διαδικασία της συνέλευσης ως το ιδανικό μέσο αποφάσεων καθώς μέσα απ’ αυτήν προβάλλεται η λογική της πλειοψηφίας με την οποία είμαστε κάθετα αντίθετοι. Μιας λογικής που ανταποκρίνεται σε πολιτικά-κομματικά συμφέροντα ενώ καταπατά κάθε είδους ελευθερία και συνδιαμόρφωση, αφού αναγκάζει τη μειοψηφία να ακολουθεί και να συμμετέχει στις αποφάσεις της πλειοψηφίας οι οποίες απλά και μόνο επειδή ψηφίστηκαν από περισσότερα άτομα παρουσιάζονται ως αλάθητες. Εν τούτοις, αν και θεωρούμε τη συνέλευση ένα αναγκαίο κακό, τη βλέπουμε σα μια καλή ευκαιρία ενημέρωσης, συζήτησης και αλληλεπίδρασης με τους υπόλοιπους φοιτητές.

Δεν αποτελούμε μια ακόμη ομάδα που βλέπει τα μέλη της σαν τους κατέχοντες την αλήθεια, ούτε έχουμε σα στόχο να προσεγγίσουμε ακόμα περισσότερα άτομα στην ομάδα αυτή. Σκοπό έχουμε το γενικότερο προβληματισμό των φοιτητών, ούτως ώστε ο καθένας μας να ενδιαφερθεί και να διεκδικήσει μέσα από ανεξάρτητες συλλογικές διαδικασίες την επίλυση των προβλημάτων που τον απασχολούν.

-Φοιτητική Αυτόνομη Κίνηση-